De laatste tijd voel ik me een beetje een buitenstaander van de samenleving. Ik zit niet lekker in mijn vel en kan opeens mijn plek niet meer vinden in de maatschappij. Of er iets in mijn wereld is veranderd waardoor ik dit gevoel gekregen heb? Niet specifiek. Maar ik word kennelijk ouder en bewuster en maak keuzes en vorm meningen aan de hand van een ideaalbeeld die ik van de wereld heb. Een beeld dat kennelijk ver van de realiteit af ligt.
Want wat houdt ons doel van het leven in, in vergelijking met die van onze voorouders? In de prehistorie was het doel simpel; vermenigvuldigen en overleven. Natuurlijke instincten deden ons zoeken naar die ‘fitte’ partner die voor gezond en sterk nageslacht zou zorgen. Verder hoefden we alleen te zorgen dat we overleefden totdat ons kroost onafhankelijk en sterk genoeg was om onze taak over te nemen.
Later is dit doel verschoven naar voortplanting en het opbouwen van een zeker bestaan. Het zorgen voor een volgende generatie bleef een basale behoefte maar werd verrijkt met de behoefte om een stabiel thuishaven te creëren, met hier en daar de behoefte om een extra steentje bij te dragen aan de maatschappij. Het vinden van een levenspartner werd niet meer alleen gebaseerd op fitheid maar ook op economische zekerheid en bepaalde karaktereigenschappen.
Tegenwoordig lijken de doelen van het leven erg verdeeld en persoonlijk te zijn. De basale behoefte om ons voort te planten is verschoven naar de behoefte om erkend te worden. Zekerheid en geluk lijken niet meer de emoties waar we naar op zoek zijn maar materialisme en succes blijken tegenwoordig belangrijkere termen. Het vinden van een partner wordt gebaseerd op onder andere het uiterlijk, financiele zekerheid, aanvullende karaktereigenschappen, levensvisie en emotionele stabiliteit. ‘Een gelukkig bestaan’ is misschien nog wel één van de belangrijkste gevoelens die wij willen nastreven maar we bereiken dit gevoel niet meer alleen door zekerheid te creeëren en het maken van een volgende generatie. Nee, we hebben ook ambities nodig, gevoel van acceptatie en waardering en het hebben van een brede sociale kring. We kennen onszelf een status en subgroep toe om die erkenning en waardering te ervaren. Geld om te kunnen overleven is niet voldoende meer: we willen op vakantie voor die welverdiende ontspanning, een goed gevulde kledingkast en mooie auto om onze status na te streven en de nieuwste technologie om met de snelle maar tegelijkertijd bijna luie maatschappij mee te gaan.
Lang heb ik mij mee laten slepen door de ‘oppervlakkige’ invulling van het leven: het streven naar een carrière, het genereren van een hoop geld, het hebben van mooie en nieuwe spullen en het opbouwen van een groot en interessant netwerk. Onverhoopt gaf het nastreven van bovenstaande doelen nooit een gevoel van geluk, het gaf juist een gevoel van ontevredenheid en hebzucht. Doordat ik emotioneel niet verzadigd werd, was de materiele invulling nooit voldoende. Ik was altijd op zoek naar meer meer meer!
Nu ik inzie dat ik mijn leven leidt aan de hand van de verwachtingen van de maatschappij, in plaats van het nastreven van de waarden die voor persoonlijke voldoening zullen zorgen, ben ik over mijn eigen doelen en waarden gaan nadenken.
Ik streef in het leven naar absolute vrijheid. Dit omvat een vrij bestaan, financiele vrijheid, vrijheid van meningsuiting en vrij van politieke onderdrukking. Daarnaast vind ik ontwikkeling een sterk begrip. Ontwikkeling qua kennis en vaardigheden, op sociaal en persoonlijk gebied. Liefde is uiteraard een onmisbare waarde in een gelukkig leven. Liefde voor je familie, vrienden, geliefde, nageslacht, de natuur en samenleving. Deze lijst van waarden sluit ik af met het begrip rechtvaardigheid, een begrip dat veel maatschappelijke issues omvat en voor mij een terugkerend begrip in mijn standpunten. In een rechtvaardige wereld zal er geen ruimte meer zijn voor sociale ongelijkheid en maatschappelijke vooroordelen. Er zal gelijkheid en vrede heersen.
Kortom, ik zal mij in mijn leven inzetten voor een vrije wereld, waarin iedereen gelijke kansen heeft en zonder vooroordelen door het leven gaat. Een wereld waarin men zich kan focussen op de liefde voor elkaar en de natuur, en op persoonlijke en maatschappelijke ontwikkeling. Waar een ieder zich kan ontpoppen tot een waardige burger met eigen kwaliteiten en doelen die samen zorgen voor een vruchtbare en vredige samenleving.
Noem me een dromer… Maar als ik geluk en rust kan vinden in deze gestoorde en dynamische wereld, heb ik m’n doel bereikt 🙂
Wmijntje's Thoughts 